روز جهانی بدون خشونت
دوم اکتبر سالروز تولد مهاتما گاندی رهبر استقلال هند به عنوان روز بین‌المللی نفی خشونت انتخاب شده است.
مجمع عمومی سازمان ملل متحد به منظور ترویج فرهنگ صلح، تسامح و تفاهم و عاری از خشونت از دولتها از نهادهای تحت پوشش این سازمان، سازمانهای منطقه‌ای و سازمانهای غیردولتی و نیز افراد دعوت کرد روز دوم اکتبر را به عنوان روز نفی خشونت گرامی بدارند و به ترویج فرهنگ نفی خشونت از طریق آموزش و ارتقای آگاهی عمومی کمک کنند.
مهاتما گاندی
گاندی در شرح فلسفه و شیوه زندگی خود در اتوبیوگرافی خویش چنین آورده:
وقتی ناامید می‌شوم بخاطر می‌آورم که در طول تاریخ راه حق و عشق همواره پیروز بوده‌است. حکمرانان و قاتلان در برهه‌ای، شکست ناپذیر جلوه می‌کنند ولی در نهایت همه آن‌ها سقوط کرده‌اند….
مریم شعبان(دانشجوی دکتری جامعه شناسی مسائل اجتماعی دانشگاه تهران – مجری پرتکل حقوق کودک در وزارت دادگستری طی یادداشتی در ارتباط با خشونت علیه کودکان در ایران نوشتند :
در خشونت و آزار جنسی کودکان مساله اصلی ستایش، آتنا، بنیتا، اهورا و هزاران کودک قربانی نیستند، بلکه این موارد نشانه های مساله یا تبعات نمایان آنند.
مساله فضا و بستر اجتماعی فرهنگی ماست ،مساله جامعه بیمار ماست.
بر اساس تئوری فروید و متفکران نسل اول مکتب فرانکفورت (آدرنو و اریش فروم) می توان در سطح تحلیلی گفت:
کنترل غرایز توسط نظام ایدئولوژیک منجربه انباشت انرژی در لیبیدو و عدم تخلیه آن می شود (در برخی موارد افراد موفق به تصعید می شوند).
بانک انرژی لیبیدو در تداوم تبلیغات اروتیک توسط(نمایش تصاویر اروتیک) صنعت فرهنگ روز به روز بیشتر و بیشتر می شود در چنین حالتی غریزه مرگ و غریزه زندگی به عنوان دو کانال تخلیه ی انرژی لیبیدو، شروع به فعالیت می کنند.
در تداوم فعالیت غریزه زندگی، افراد روز به روز مصرف گراتر می شوند ( مصرف کالا، مصرف جنسی یکدیگر، مصرف غذا یا پرخوری و…) و در تداوم غریزه مرگ، خشونت گسترش می یابد که این خشونت می تواند معطوف به خود باشد (مازوخیست) یا معطوف به دیگری( سادیسم) باشد.
در نتیجه شاهد رشد خودآزاری( مثل تیغ بازی دختران دبیرستانی)، دگرآزاری،خودکشی و دگرکشی خواهیم بود. حتی این تبعات می توانند سازمان یابند مانند نظام های فاشیستی، افراطی گری (نمونه داعش) و غیره.
به دنبال ”فلسفه پول” و دنیای سرمایه داری و کارگر شدن همه ی ما، تنها توان ما تحصیل دانش و تخصص برای کارمند شدن و تلاش برای به کارگرفته شدن است.
در چنین فضایی تصور کنیم اگر شرایط اقتصادی نامناسب باشد و سیستم نتواند برای نیروی کار تحصیلکرده و متخصص و نیازمند شغل، کار فراهم کند، چه می شود غریزه زندگی که پیرو سلطه سرمایه داری و پولی شدن و کالایی شدن همه چیز، وابسته و مشروط به اقتصاد شده است در فضای بیکاری و عدم درآمد، فروکش میکند… در ادامه غریزه مرگ به قوت خود باقی است و به دنبال آن خشونت (همه ی گونه های آن) فراگیر می شود.
در نهایت لیبیدو در کانال غریزه مرگ شدیدتر شروع به تخلیه و تصعید میکند.
نتیجه چنین مکانیسمی رشد فزاینده خشونت به خصوص خشونت جنسی است که تجاوز جنسی شکل اعلای آن است.
اعمال خشونت همیشه نسبت به ضعیف تر هاست نه مخاطبان قوی (در همه ی ابعاد) و در جامعه ای که زنان نیز همانند مردان( به واسطه قانون و فرهنگ و جنبش های اجتماعی فمنیستی) از شرایط و حقوق برابری برخوردارند، انواع خشونت به خصوص خشونت جنسی به سرعت از مردان و زنان دور می شود و متوجه کودکان، سالمندان و حتی حیوانات می گردد، یعنی خشونت از جمله خشونت جنسی موضع خود را متوجه اقشار ضعیف، طردشدگان و به حاشیه رانده شده ها میکند، یعنی متوجه کسانی که زبان اعتراض و توان مقاومت ندارند .
طی آمارهایی که این روزها درمنابع آگاه نشان داده میشود بدلیل بیماری کرونا ودورکاری تعدا زیادی از کارمندان وتعطیلی مدارس و جایگزینی مدارس بصورت مجازی آمار خشونتهای خانگی مانند شوهر آزاری وکودک آزاری وهمسر آزاری بسیار افزایش یافته است .
تا جاییکه مدیرکل سازمان بهزیستی استان مازندران در ارتباط با شوهر آزاری در این استان گفته است که در سال گذشته شوهر آزاری ۲۹ درصد افزایش داشته و۱۷ درصد علت این آسیبها بدلیل عدم آموزش دیدن مهارتهای زندگی توسط زوجین می باشد .
همچنین در بحث کودک آزاری واستفاده جنسی از کودکان نیز آمارهای نگران کننده ای مشاهده میگردد .
بدون شک یکی از اتفاقهایی که باعث جلوگیری از خشونت در سطح جامعه میگردد محیط امن ودنج خانواده می باشد .
مطالعات نشان میدهد کسانیکه در خانواده های بدون تنش وبه دور از آسیبهای روانی پرورش یافته اند در مقابل تحرکات خشونتی جامعه بسیار آرام وبا درایت برخورد خواهند نمود ولی آندسته از افراد که در محیطهای پر استرس و جنگ و دعواهای خانوادگی هستند با کوچکترین تحرکات محیطی دچار تنش و واکنش های خطرناک خشونتی می شوند .
خشونت در خانواده در دوران پاندمی کرونا
این روزها با وجود بیماری کرونا و حضور خانواده در کنار یکدیگر به مدت طولانی وبا توجه به محدودیتهای حضور در جامعه امکان درگیری های فکری و لفظی و کلامی در خانواده ها افزایش یافته است .
لذا پیشنهاد میشود برای آنکه از اینگونه تنش ها بیشتر جلوگیری گردد محیطی آرام ودلپذیر در فضای بیرونی و محوطه حیاط ویا روف گاردن و یا تراس های منازل و مجتمع های مسکونی جهت ایجاد یک محیط آرامبخش با نصب فایرپیت و یا باربیکیو در نظر گرفته شود تا خانواده ها زمانی راجهت تمدد اعصاب و انجام کارگروهی و یا تجربیات ناب باهم شنیدن با هم خوردن و باهم کار فیزیکی انجام دادن را داشته باشند .
بدون شک همفکری وگفتگوهای بدون تنش وعاری از خشونت در محیطهای امن خانوادگی می تواند کودکان و نوجوانان سالم از لحاظ جسمی و فکری را به جامعه هدیه دهد.
ما با بکارگیری نیرویی مجبر وتوانا در زمینه اجرای ایده های خاص و زیبای شما میتوانیم هم به کار افرینی جامعه کمک نماییم هم عوامل ایجاد خشونت را در محیط خانواده کاهش دهیم .
بدون شک دورهمی های زیبافضاهای خاص ودلنشین خود را می طلبد ، یادمان باشد همانطور که جسم برای سلامتی به خوراکیهای مقوی نیاز دارد.
ذهن و روح انسان به مراتب نیاز بیشتری به رسیدگی دارد.
گامی با قدمهای کوچک میتوانیم راه های طولانی را طی نماییم .
